Nadzieja nie zawsze wygląda jak wielkie plany czy optymizm. Czasem to coś małego — myśl, że jutro może być trochę lżej. Że ktoś się odezwie. Że kawa będzie smakować lepiej. Nadzieja to nie obietnica. To nie gwarancja. To iskra, która mówi: „jeszcze nie koniec”. I nawet jeśli wszystko się sypie, ona potrafi się pojawić. Cicho. Niepozornie. Ale wystarczająco mocno, żeby nie przestać próbować.